De verliezende strijder.
VET!!!
Al sinds mijn pubertijd ben ik een oorlog aan het voeren, de oorlog tegen vet. Als ik nu foto’s zie van de puber die ik was, besef ik dat ik de strijd jammerlijk heb verloren π Ik begrijp ook niet helemaal waarom ik mezelf zo ontiegelijk dik vond! Als ik nu de foto’s kijk zie ik een mooie slanke meid, gek eigenlijk dat ik mezelf toen zo lelijk vond en nu besef dat ik dat ik toen zo mooi was. Puur en fris, zonder rimpels en gekke volwassen zorgen π
Afvallen…. Alles heb ik geprobeerd. Soms met effect en viel ik 10 of 15 kilo af, maar altijd is het uiteindelijke resultaat dat ik weer aankom en dan het liefst ietsje meer dan ik afviel π Nu ben ik al 3 jaar op een zeer stabiel gewicht, zonder dieet. Overgewicht, dat wel…. Blijkbaar ben ik gewoon stabiel een heel romige vrouw π Overal ben ik lekker zacht en mollig…
Het probleem zit er ook een beetje in dat ik ook enorm lang ben, ben je een klein dikkertje dan word je schattig gevonden. Ben je 1 meter 85 dan vinden mensen je vooral GROOT π Ikzelf zie niet zo dat ik zo dik ben. Ik ben gewoon ik, dat ik enorme borsten heb is iets waar anderen me steeds op wijzen. Voor mij zijn ze er gewoon, een beetje lastig als ik nieuwe bh’s moet kopen maar voor de rest…gewoon mijn boobs. In mijn hoofd ben ik net een supermodel π curvy met lange blonde krullen π Foto’s zijn vet confronterend want dan zie ik ineens een enorm dikke vrouw! Ze zeggen dat de spiegel niet liegt maar die van mij liegt mij blijkbaar heel graag voor π
Schamen voor mijn vormen doe ik allang niet meer, ik draag wat ik wil en wat ik tof vind. Ik vind het fijn dat er veel curvy fashionbloggers zijn opgestaan, waardoor ik mezelf ook meer accepteer en ontdek waar leuke kleding in mijn maat te vinden is. Op het strand draag ik gewoon een bikini, wie er last van heeft draait zijn hoofd maar af π Ik ben ik, met al mijn smulrollen, volromige boezem en deukjesbillen. Mijn blinkend witte huidje dat weigert te verkleuren moeten ze ook maar voor lief nemen, wit is ook een huidskleur π
Sporten vind ik een ontzettend overgewaardeerd iets π Ik ben liever lui dan moe en vind zweten en zwetende mensen ook echt ranzig! Je betaalt je de pleuris om in een zaal vol vreemde apparaten een beetje hard te gaan werken…. Het ligt vast aan mij, maar ik begrijp het gewoon niet π Mijn ‘mr’ sport wel, heel fanatiek ook. Ik zie dat hij er gelukkig van word en dat vind ik fijn voor hem…maar ik begrijp het echt niet π De zweetlucht ook van die sportkleding….blegh! zelfs met de gekste, duurste middeltjes blijft het gewoon stinken!
Blijkbaar heb ik de strijd tegen het vet verloren. Ik ben een vrouw met smulrollen op de heupen,hangborsten, een te diepe navel en deuken in haar kont. Vroeger was ik mooi en slank en ik voelde me een vet varken. Nu ben ik dik en voel ik me superslank…. Ergens is het misgegaan π
Ik hou zoveel van eten, je gaat ook niet voor niks bloggen over eten natuurlijk π Koken maakt me gelukkig, eten nog meer. Ik kan de hele dag uitkijken naar mijn warme maaltijd, brood doet me niet zoveel, alleen als er een lekker warm kroketje op mag π Dat doe ik natuurlijk niet, dat kunnen alleen slanke mensen doen, van die mensen die altijd eten en nooit aankomen. Ik vraag me echt af hoe ze dat doen?! Ik kijk naar een patatje en het hangt al aan mijn buik! Mijn borsten verliezen de strijd tegen de zwaartekracht π Toch eet ik best heel gezond, ik let heel bewust op suikers en kook zonder pakjes en zakjes. Koek bij de koffie, ik heb het gewoon niet eens in huis. Snoep? eigenlijk ook niet, ik haal elke week 1 reep chocola die ik deel met ’the Mr’. Ik zie wel dat de bordjes eten die ik mezelf opschep ietsje groter zijn dan de bordjes eten die ik op social media voorbij zie komen, ik vraag me echt af of al die mensen wel voldaan zijn? Ik kan het me niet voorstellen. Maar misschien is dat het geheim ook wel….continu een beetje honger hebben…..
DiΓ«ten? Ik begin er niet meer aan! Ik accepteer dat ik een verliezende strijder ben. Blijkbaar hoort dit gewicht, deze rolladevorm bij mij. Want sinds ik gewoon doe wat ik doe, blijf ik stabiel op gewicht, overgewicht…. dat dan weer wel π
Bonsje, de verliezende strijder π
26 gedachten over “De verliezende strijder.”
Mooie en eerlijke blog. Veel dingen zijn zeer herkenbaar. Ik vind je qua uiterlijk en innerlijk een mooie vrouw. Je hebt uitstraling! Een hele mooie uitstraling ?
En jij bent gewoon echt een schatje! Ik wacht met smart op jou eerste blogpost π
Haha ik herken het, ik ben ook altijd “stevig” geweest. En maar 1.55m als ik niet in de spiegel kijkt dan voel ik mij mooi en slank. Als ik wel in de spiegel kijkt dan is het volslank. ??. Als je je verder goed voelt dan kan je het maar beter accepteren.
Ik vind je geweldig eerlijk
ik geniet van jou blog
zo lekker zo als het is. Uit
groeten marretje oost
Dank je wel…ik zeg wat ik voel ?
Een verliezer ben ja pas als je dat zelf vind. Aan de andere kant, accepteer je jezelf. Dat is het gevecht, welke je bedoelt. Wel, niet, wel, niet.. Ooit vind je je balans wel, uiteindelijk! En een witte huid vind ik mooi. Vroeger vond ik mezelf ook altijd lelijk. Zo zonde geweest van mijn tijd.. Nu heb ik mezelf geaccepteerd. Na 38 jaar…???
Ik zal wel gewoon een volromig dikkertje blijven ?
Ik herken je antipathie tegen sporten helemaal! Maar bij mij is hardlopen onder mijn antisport radar doorgekomen. Dat doe ik lekker in mijn eentje, en het kost me niet meer dan 30 minuten van mijn tijd : )
Ik zie die tetten van mij al slingeren naast mijn oren ??
Whahaha
Hihi zo leuk om deze blog na je laats geschreven blog te lezen ? Succes met alles ?
Dank je wel π Wat kan een mens dan weer veranderen he!
Ik haatte sport vroeger ook!! Nu loop ik hard. ?
Omg.. Ik vond jou al een prachtvrouw, maar nu vind ik jou nog mooier!! Geweldig hoe jij jezelf accepteert zoals je bent, daar kan menig vrouw iets van leren.. Ik ook dus!! Was weer een heerlijke blog om te lezen!!???
De ene dag gaat beter dan de andere ??
Ik vind je vet leuk. Kijk zelf maar hoe je dat opvat :p
Vet is gewoon lekker ? daarom houden wij van frikandellen ?
Frikandellen zijn de beste uitvinding ever.
Haha zo leuk! Vol romig en smulrollen, wat een leuke benamingen!
Tof Blog Bonsje. En wat fijn en goed dat je er zo over kan denken.
Mijn leven is ook 1 grote strijd met mijzelf en de weegschaal. Ooit een tijd was ik te dun, en dat was ik ook niet heel gezond geworden. Nu ben ik weer mijn volromige zelf ?
De ene dag heel ok, de andere dag verschrikkelijk… wie weet gaat dat ooit nog eens over ?
En blijf lekker blij met je curves! Ze staan je goed!
Inclusief wat sarcastische noten is dit wel hoe ik er meestal in sta π die ongezonde strijd heb ik ook geprobeerd ? dan maar volromig hoor ??
De meeste van mijn vriendinnen zijn lang en stevig. En met lang bedoel ik 1.80 en dan over de 80 kg. Ik ben de skinny one. Het zijn allemaal mooie vrouwen, wie zegt er dat stevige vrouwen niet mooi zijn. Ikzelf ben in de afgelopen jaren wat aangekomen,gelukkig, want ik was mager. Nou, dat is echt niet mooi hoor. Een beetje vrouw heeft rondingen………en houd van lekker eten!
Hihi was ik maar 80 kilo, dan vond ik mezelf een skinnybitch ??
Dit is echt zo herkenbaar…! Eigelijk ben ik een beetje blij dat jij je net zo voelt. Even bevestigen van een lotgenoot. Al ben ik maar 1,65m π
Maar mensen met overgewicht zijn over het algemeen altijd heel gezellig. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen wat een gezellige magere, wat een gezellige dikkerd daarintegen….
Liefs Jante
Ghehehe… laten we gewoon accepteren dat ook dikkertjes er mogen zijn π Altijd maar vechten tegen overgewicht is niet leuk!
En je wordt er vet chagrijnig van ?
Ja he! ?