Afgelopen week kreeg ik 2 keer de vraag voor mijn neus ‘waarom en voor wie blog jij nu eigenlijk?’. Een keer in een facebookgroep en de andere keer via een blog die ik las :I am . Deze momenten zetten mij toch wel even aan het denken. Want waarom blog ik? Waarom deel ik zoveel met mensen die ik niet ken? Dat zijn best moeilijke vragen!

Ik weet dat ik begonnen ben omdat ik een hobby zocht, ik kook graag en kreeg vaak de vraag naar mijn recepten. Daarom ben ik gaan bloggen, dat was wel zo makkelijk 😉 Zo hoef ik niet elke keer elk recept opnieuw uit te tikken voor deze of gene…ze kunnen nu gewoon even zoeken of er iets bij zit wat ze willen koken. Gaandeweg ben ik meer persoonlijke dingen gaan delen, waarom doe ik dat dan? Eerlijk? Ik weet het niet! Misschien komt het voort uit mijn behoefte om gehoord te worden, misschien is het een manier om me af te zetten tegen wat ik altijd heb geleerd. Ik heb namelijk vanuit mijn dorpscultuurtje geleerd om niet over persoonlijke zaken te praten, dat doet een ander wel voor je 😉 Misschien is het ook wel mijn manier van verwerken…ik heb gemerkt dat schrijven echt helend werkt. Als het op papier of op mijn blog staat kan ik er objectiever naar kijken.

Vind ik het dan niet erg dat iedereen weet hoe het bij mij gaat? Nee, helemaal niet! Ondanks dat iedereen altijd het leuke in zijn leven laat zien en het minder leuke verborgen houd, weet ik dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Ik weet dat iedereen zijn eigen sores heeft en dat het echt niet allemaal rozengeur en maneschijn is. Ik heb liever dat mensen mijn waarheid over mij weten dan dat ze hun waarheid over mij gaan invullen.

Zeg ik dan maar zomaar alles? Nee, ook dat niet 🙂 Ik hou rekening met gevoelens van anderen, mijn familie en vrienden. Ik ben niet de persoon die hun leven openbaar gaat maken, dat mag ik ook niet eens. Ook is het te intiem om iedereen maar een kijkje in mijn ziel te geven. Mijn ziel is van mij en mijn diepste angsten en geheimen ook 😉 Wat ik verkies te delen met iedereen heb ik bewust en wel degelijk over nagedacht. Ik kan ook niet alles zeggen, ik leef mijn leven zoals ik wil maar dat betekent niet dat ik alles maar zeggen en doen kan. Woorden kunnen namelijk ontzettend hard aankomen bij anderen en je zit ook nog met de zender en de ontvanger… ik kan iets wel heel anders bedoelen dan de ander leest of hoort.

Wat heeft bloggen mij gebracht?

Het bloggen heeft mij laten nadenken over wat ik wil, wie ik ben. Ik krijg zoveel herkenning en erkenning, ik ben een stuk zelfverzekerder geworden. Ik kan mijn gevoel uiten zonder ’the ugly cry’ 😉 Jullie zien niet dat ik hier soms met het snot uit mijn neus, en rode traanogen zit te tikken achter mijn laptopje 🙂 Terwijl ik schrijf, verwerk ik, ik heel en ik leer. Ik doe dit allemaal zelf, dit is dus heel goedkope therapie 😉

Het bloggen heeft mij anders laten kijken naar eten en koken, wij hebben dit afgelopen jaar nog geen dag hetzelfde gegeten 😉 ‘The Mr’ is 21 kilo afgevallen!

Het bloggen houd mij bezig, het geeft mij invulling aan mijn dag.

Het bloggen heeft me zoveel nieuwe, leuke en liefdevolle contacten opgeleverd.

Het bloggen heeft me erkenning opgeleverd, mensen zien me nu eindelijk echt.

Door het bloggen heb ik mijn leven weer zin kunnen geven. Ik krijg vragen en wijze raad van mensen met een andere, frisse kijk. Ik kan mensen helpen door te delen.

Ik hou van bloggen, ik krijg er geen cent voor en het kost me alleen maar, maar wat ik terug krijg is me zoveel waard!

Daarom blog ik 🙂

Bonsje.