Blije mama?

Blije mama?

Hoewel ik nog steeds niet de hulp heb gekregen die nodig is bij Post Partum Depressie ( hiep hiep hoera voor de Nederlandse gezondheidszorg 😉 ) merk ik dat ik me beter voel. Ik voel me zelfverzekerder en groei in mijn nieuwe rol als moeder, steeds vaker besef ik dat ik gewoon ontzettend aan het genieten ben. Ik heb dan ook wel een heel makkelijk kind hoor, ze slaapt gewoon lekker de nacht door, is niet huilerig en ze heeft over het algemeen een prima humeur.

Dan kan je ook niet anders dan blij zijn toch?

Toch is er wel een dingetje, ik ben enorm aangekomen en ik baal daar van! Vorig jaar schreef ik iets over vakantiespek en dat ik maar niet af viel hoe hard ik het ook probeerde. Achteraf bleek ik zwanger te zijn 😉 Door de misselijkheid viel ik in het begin van mijn zwangerschap zelfs iets af en groeide ik in totaal maar 7 of 8 kilo.

Hartstikke prachtig natuurlijk en ik was er behoorlijk trots op! Ik ging er vanuit dat die kilo’s na de zwangerschap zo verdwenen zouden zijn en dat waren ze ook! 2 weken na de geboorte van Lieve was ik al 12 kilo kwijt en lichter dan voor mijn zwangerschap…alleen die buik, die bleef een beetje dik. Die dikke buik probeerde ik te accepteren, er was immers net een kind uit me getrokken!

Gun jezelf wat tijd, dat hield ik mezelf steeds voor maar ik was er eigenlijk hartstikke verdrietig om. Ik voelde me ontzettend lelijk en niet de moeite waard om naar te kijken. Achteraf allemaal symptomen van mijn depressie natuurlijk…

Wat ook een symptoom van depressie is, is extreme vermoeidheid en als ik moe ben ga ik snoepen…Nu is Lieve dus bijna 5 maanden en ben ik alle kilo’s weer aangekomen. Ik ben dik en nog steeds extreem moe en ik baal van mijn lijf! Hoewel ’the Mr’ roept dat ik nog steeds prachtig ben, weet ik dat het niet zo is…het spek komt me uit de broekzakken!

Ik pas mijn kleding van voor de zwangerschap wel weer maar toch is mijn lichaam onherkenbaar veranderd, mijn buik zal door het litteken ook nooit meer mooi worden. De boobs zijn trouwens weer iets omhoog gekomen maar zijn nog steeds niet gekrompen. Maar afvallen…dat lukt me niet, ik ben nog steeds zo moe! Ik snoep nog steeds veel te veel om maar wat energie te krijgen…Daardoor weet ik ook dat mijn depressie nog niet voorbij is al voel ik me steeds gelukkiger als mama.

Ik vraag me af of ik afvallen nu een prio moet geven of mijn psychische gezondheid? Want combineren bleek geen goed plan 😉 Daarvan flipte ik alleen maar harder, want ik viel niet af en ging alleen maar meer balen van mezelf. Maar dat dikke lijf….daar baal ik ook van! En misschien overdrijf ik ook wel enorm, Lieve is nog niet eens 5 maanden…

Ik vind dit dus heel lastig om te bespreken, want mijn lief zegt alleen maar dat ik prachtig ben, mijn moeder zegt dat ik altijd haar baby blijf…zelfs als ik 200 kilo weeg, vriendinnen roepen dat ik prachtig ben…maar ik weet dat ik niet ben zoals ik wil zijn en ik weet nog niet waar ik moet beginnen!

Bonsje

Reageren is niet mogelijk.
%d bloggers liken dit: