Als je een kind krijgt ben je totaal niet bezig met het feit dat, dat kleine hulpeloze wurmpje ooit eens zindelijk zal moeten worden. Nee, je bent bezig met spuitluiers, welk merk het beste past, billencreme, verstopte kindjes en buikkrampjes. Zindelijk worden is iets dat zo ontzettend ver weg is… Dat bestaat gewoon niet in het boekje van een babymama.

Maar dan word je baby een dreumes, gaat met de pot mee eten en volwassen drollen produceren. Nog steeds verschoon je vol liefde de inmiddels iets smeriger luiers, want…de kleine aap kan het nog niet aan voelen komen….

Als ze dan ongeveer anderhalf zijn is zindelijk worden nog steeds een ‘ver van je bed show’, maar de eerst mensen beginnen te vragen of jouw kind al op het potje gaat?! Verbaasd denk je ‘Hallo…ze is nog maar een jaar hoor!’ en dat is ook zo…

Je kind heeft alle tijd om zijn/haar eigen ritme aan te geven, tegen de tijd dat ze 16 zijn gaan ze waarschijnlijk echt allemaal wel gewoon naar de wc en hoef jij geen billen meer te vegen. Dus koop je luiers in maatje 5 en hoop je dat ze nu even wat minder hard gaat groeien…. Je verschoont nog steeds vol liefde en soms met lichte walging en tegenzin die vieze luiers.

Mijn druif is nu een paar maanden 2 en begon melding te maken van het feit dat ze ‘ik ebbe poept’ heeft gedaan. Nu ben ik echt de laatste die het kind wil pushen om zindelijk te worden, want ze is nog maar 2…. Ze hoeft nog niet naar school, die luier is stiekem ook wel makkelijk….

Maar toch, het begon wel te prikken in mijn hoofd. Hier moesten we wel wat mee…

In plaats van nieuwe rompers, kocht ik hemdjes en onderbroekjes… Want: stel dat ze straks wel in een keer zindelijk wil worden!

We kochten boekjes over poepen en plassen op het potje, we kijken filmpjes en we luisteren liedjes…maar Lieve vond het allemaal wel best. Mama ook…prima, gewoon lekker weer een ‘koome boek’ en door… We lezen het boekje van Liselotje op het potje nog wel een paar keer, we lachen nog wel even om de koning die op het ‘kopje koffie poepen mama!’ zit.

Maar mevrouwtje begint toch wel steeds meer interesse te tonen in wat ik op de wc doe en gaat graag even kijken wat we doen, trekt met vreugde door en roept ‘daaaaag poepie!’

Maar afgelopen weekend klikte er waarschijnlijk iets in haar brein.

We hebben net een lief klein nichtje gekregen en Lieve is behoorlijk geinteresseerd in baby Lieke, want baby Lieke is een kleine baby en Lieve een ‘goote meid’

Toen we ook nog een liedje hoorden over baby luier was het helemaal rond in haar brein! Lieve wil geen ‘koome boek mama, babyluier!’ Dus hebben we even een gesprekje gevoerd…

Dat Lieve geen luier meer hoeft als ze ook op de wc een poepie gaat doen en ook op de wc een plasje gaat doen.

Vanmiddag rond lunchtijd kwam ze in de keuken….

‘Mama?

‘ja Lieve?

‘ik ebbe poep’

Natuurlijk laat je dan alles uit je handen vallen, want zodra ze het zeggen zijn ze bezig 😉

Legging uit, onderbroek uit….

Shit…het potje staat nog buiten! Want met die warmte liep ze lekker in de blote billen door de tuin en ontdekte ze dat ze ook plast…

Snel naar buiten, wc bril verkleiner van de pot gerukt, mik op de pot….

Kind loopt rood aan…oh nee….snel!

Luier los….gelukkig, nog niks!

Op het moment dat ik haar op de wc til zie ik hem….

Een prachtige bruine drol verschijnt tussen die 2 billen en ik denk ‘OOOOOOOH NOOOOOOO!

Met een prachtige boog valt de drol tussen haar billen vandaan, op het prullenbakje, om op mijn voet te eindigen….

Ik zeg niks…ik zing alle ‘hoera liedjes’ , ik bejubel hoe trots ik op haar ben dat ze zegt dat ze moet poepen….ik juich en ik veeg billen af, pak een drol van mijn voet en deponeer deze in de pot.

Vol vreugde drukt het kind op de doortrekknop terwijl we samen enthousiast ‘daaaaag drol’ roepen.

Zij is trots…ik heb kak aan mijn voet…