let’s talk money

let’s talk money

De dure maanden zijn weer aangebroken, laten we eerlijk zijn…dit is niet voor iedereen even makkelijk. In veel Nederlandse huishoudens is een structureel te kort aan geld. Gelukkig is dit bij ons niet het geval maar pootje baden kunnen we ook niet πŸ˜‰ Ook ik heb armoede gekend, door eigen stommiteiten weliswaar maar het is best heftig als je van 15 euro boodschappen moet halen voor de hele week. Ik ben me tegenwoordig heel bewust van de luxe die ik heb dat er eten op tafel staat, dat we de rekeningen kunnen betalen en af en toe nog wat leuks kunnen doen. Met deze post hoop ik mensen meer bewust te maken voor de onzichtbare armoede in nabije omgeving.

Ik was 22 toen ik op mezelf ging wonen, ik had een mooie spaarrekening en ik deelde alle kosten met een huisgenootje. Werken deed ik fulltime en er was dus eigenlijk geld genoeg πŸ˜‰ We leefden als godinnen in Frankrijk πŸ˜‰ Winkelen, stappen, alles kon! Totdat de vriendin besloot dat ze weer bij haar ouders ging wonen… ineens moest ik alle kosten zelf dragen. Dat was even omschakelen hoor! In plaats van elk weekend stappen moest ik er nu voor sparen, kleding kopen….dat was gewoon lastig. Gelukkig was ik jong en sterk en kon ik gewoon elke vrijdag een paar uurtjes overwerken en regelmatig een bordje warm eten scoren bij de liefste moe πŸ™‚ Ik kwam rond, had geen schulden en was gelukkig.

Toen kreeg ik verkering, snel gingen we samenwonen en er brak een tijd van luxe aan πŸ™‚ Hij werkte veel, ik werkte veel en we genoten veel. Omdat het allemaal zo goed ging kochten we samen een huis… We gingen trouwen en ik kreeg een andere baan, wel minder uren maar dat kon gewoon prima uit. Totdat….

Mijn ex werkte in de bouw, de economische crisis kwam en hij kon steeds minder overuren maken. Er kwam dus steeds minder geld binnen en ik, ik had een gat in mijn hand πŸ™ Als ik mooie schoenen zag, moest ik ze hebben. Aan het eind van de maand zou ik dan wel weer zien….het eind van de maand kwam altijd veel te snel. Al snel kwamen de geldzorgen en ik besloot mijn leuke baantje op te zeggen en weer fulltime te gaan werken. Dat hielp maar ik werd ook royaler omdat ik vond dat ik het wel verdient had om lief voor mezelf te zijn πŸ˜‰ Mijn ex liet alle geldzaken aan mij over en had er dus weinig zicht op. Laat ik Β maar gewoon eerlijk zijn…..

Ik heb er een drama van gemaakt! Ik vulde gaten met nieuwe gaten en zag het niet meer zitten. De echtscheiding kwam en het huis werd ook nog verkocht met restschuld… Ik heb keihard moeten werken om dit allemaal op te lossen. Samen met ’the Mr’ hebben we de schouders er onder gezet en binnen een jaar waren alle problemen opgelost, halleluja! We besloten om een gezamenlijke rekening te openen zodat ’the Mr’ een beetje zicht kon houden over de financiΓ«n. (lees: mij onder controle te houden πŸ˜‰ )

‘The Mr’ had samen met zijn ex ook nog een koophuis, dat huis stond zwaar onder water en de lasten waren torenhoog. Na dik 4 jaar op de markt te hebben gestaan werd het eindelijk verkocht! Tegen een mooie prijs maaaaarrrr…. er bleef nog een restschuld achter waar je U tegen zegt. In principe zou die schuld door 2 personen gedragen moeten worden maar in de praktijk loopt het vaak anders. Net als heel veel mensen in Nederland lossen wij een enorme schuld af voor een huis waar we niet meer wonen. We zijn gedwongen om duur particulier te huren want we zitten in de hogere inkomensgroep. Toch zijn we niet rijk, we moeten elke cent omkeren.

In tegenstelling tot wat sommigen denken( als ze het salaris vernemen wat hier binnenkomt ) hebben wij geen cent te makken πŸ™‚ Wij betalen hoge huur, kinder alimentatie, restschuld en we moeten leven. Ik moet vaak nee zeggen tegen leuke dingen, ik ben zelfs een beetje bang geworden om geld uit te geven. Ik wil nooit meer armoede kennen! Kleding koop ik bij budgetwinkels zoals: Primark, Zeeman en ik koop nooit iets dat niet in de aanbieding is. Ik ben een echte koopjesjager geworden en schuw de kringloop niet πŸ™‚ Dit heeft wel resultaat! wij kunnen maandelijks meer aflossen van de restschuld, zodat we sneller een schone start kunnen maken. Regelmatig kunnen we samen uit eten omdat we er gewoon voor kiezen om voor de rest heel zuinig te leven. Dan zeg ik maar vaker nee, dan heb ik maar geen merkkleding en dan kan ik maar minder vaak shoppen. Wij geven onze kinderen geen dure cadeau’s, dat kunnen we gewoon niet. We willen het trouwens niet eens, we vinden het belangrijk dat ze de waarde van geld leren kennen. Dat ze begrijpen dat geld op kan raken en dat je er hard voor moet werken ;)Voor verjaardagscadeautjes is hier gewoon een budget en dat begrijpen ze. Al willen ze natuurlijk altijd dat cadeau wat ver buiten dat budget valt πŸ˜›

Dit alles heeft mij wel bewuster naar mijn medemens laten kijken. Ik snap het als er geen ruimte is en soms stop ik iemand even iets toe, ik ken namelijk zo goed de schaamte als het niet meer lukt. Omkijken naar mijn naaste is mijn taak als christen en ik doe dit in liefde, nooit met geld (dat heb ik niet) maar wel met aandacht voor de ander. Het is zo fijn als iemand je noden ziet, want vaak kijk je niet achter de voordeur. Ik had ook een auto op de oprit en woonde in een grote 2onder1 kapper, maar geld dat was er niet!

Het is geen schande om het moeilijk te hebben, het is geen schande om tweedehands kleding te dragen of geen auto te hebben. Het is wel een schande dat mensen oordelen over deze dingen, veel beter is het om eens te vragen hoe het gaat. Je kan iemand al uit een isolement halen dat veroorzaakt is door geldgebrek, door ze eens voor het eten uit te nodigen….

Ik kijk naar “The Amsterdam Project” en ik besef dat ik dat had kunnen zijn, ook ik had op straat terecht kunnen komen. FinanciΓ«le drama’s kunnen ons allemaal overkomen, wees niet zo hard voor elkaar.

Bonsje.

18 gedachten over “let’s talk money

    1. Wat een lieve reactie! Voor mij is het niet meer dan normaal om te helpen waar ik kan helpen… We zijn niet alleen op de wereld gezet voor onszelf toch? Ik vind het wel tof om te horen dat er zoveel mensen trots zijn op hun kringloopkoopjes

  1. Wow, weer een topartikel Bonsje. Je bent open en eerlijk en waarom ook niet? Want het is niets om je voor te schamen. Ik koop heel vaak wat waarvan ik later denk oeps, dat geld had beter naar de spaarrekening gekund. πŸ˜‰

  2. Heel goed, deze openheid. En voor jou is het nu een ware bescherming, dat de ‘mr nu vinger aan de pols houdt. Dat heb je nodig voor de balans. Van kopen en nog eens kopen wordt je uiteindelijk niet gelukkig, slechts arm en ongelukkig. Ik kocht vroeger ook veel obsessiever. Gewoon als ik me rot voelde. Nu ik weet dat het eigenlijk niet echt happy maakt (ik kan met een simpel dingetje nu al blij zijn), koop ik echt gericht en bewust. EN: vind ik ook nog weleens iets langs de weg waar ik superblij mee ben! ?

    1. The Mr en ik zijn nu een team, ik heb geleerd van mijn fouten en hij leert meer genieten πŸ™‚ Ik ben altijd al blij met kleine dingen… ik heb alleen zo’n zwak voor schoenen πŸ™‚

  3. Ik vind het zo knap dat je eerlijk toegeeft dat je een gat in je hand had en dat er serieuze gevolgen aan vast hingen. Ik shop ook zo graag en wil ook wel eens vergeten dat ik niet meer single ben zonder rekeningen. En af en toe speel ik de lotto en dan zit ik uren met mijn man te praten over “wat als…” maar stiekem ben ik blij dat ik er voor moet werken omdat ik zo, net als jij, alles apprecieer rondom me. En trouwens, I love kringloopwinkels! Ik denk dat ik alweer inspo heb voor een nieuw artikel! De leuke dingen van de kringloopwinkel! πŸ™‚

  4. Sterk stukkie Bonsje!
    Had hem vanochtend al gelezen, maar heb hem even rustig laten bezinken πŸ™‚

    Er zitten veel herkenbare dingen in (gaten in handen, leven als God in Frankrijk, drama met geldzaken). Of ik echt armoede heb gekend. Ik denk het niet, maar ik ben wel anders naar zaken gaan kijken sinds ik de dingen heb meegemaakt die ik heb meegemaakt. Geen dure kleding (nu geef ik daar sowieso geen …. om, behalve hardloopkleding ^_^), niet alle PlayStation-spelletjes kopen die je wilt, bewuster boodschappen doen (lijstje maken!). ‘De Mrs.’ is ook een echte koopjesjager en geldbewust, dus dat scheelt een hoop en daar heb ik ook een hoop van geleerd. Je leert bewuster nadenken over geld en wat je ermee wilt doen door de dingen die je hebt meegemaakt.

    Ook de boodschap in de laatste alinea’s kan ik me volledig in vinden: heb eens meer aandacht voor je medemens. Helaas is de maatschappij zo dat mensen eerst oordelen over iets of iemand en er dan pas over nadenken. Als het eens andersom zou de wereld zeker een stukje mooier en gezelliger zijn.

    Nogmaals: respect voor dit ijzersterke stukkie, blijf vooral zo doorgaan met dit soort blogs πŸ™‚

    1. Dank je wel Jeroen! Moeilijk om er eerlijk over te zijn he πŸ˜‰ Ik hoop dat meer mensen zich bewuster worden van de problemen die zich achter de deuren af spelen. Daarom blijf ik eerlijk, ook terwijl ik weet dat mensen over me kletsen en niet begrijpen dat ik zoveel deel.

      1. Ja, je loopt er inderdaad niet snel mee te koop (bent er niet eerlijk over). Gelukkig heb ik hele lieve mensen om me heen die ik alles kan vertellen en die er ook niet over zullen oordelen (niet dat ik weet tenminste).

        Eerlijkheid duurt uiteindelijk het langs ben ik ook achter gekomen, dus dat kun je ook maar beter doen. Dan maar mensen die oordelen of kletsen. Zegt meer over die mensen dan over jou als persoon.

        1. hihi ik ben heeeeeeeeeeul eerlijk! Dat word me niet altijd in dank afgenomen maar idd dat zegt meer over de ander… Ze denken ook vaak dat ik hier alles deel maar als ik alles zou delen, schrikt iedereen zich rot πŸ˜‰

  5. Wauw wat een eerlijke en zΓ³ ware blog. Een beetje medeleven met de medemens….. en het gras ‘lijkt’ altijd groener bij de ander of zoiets.

    1. Je kijkt inderdaad nooit achter de voordeur bij een ander πŸ˜‰ Ik denk dat het belangrijk is om open over deze zaken te zijn, zo zien mensen dat er wel een oplossing is en ze zich niet hoeven te schamen. Ik ben overal nogal open over πŸ˜‰

  6. Je ontroert me . Ik doe vrijwilligerswerk voor de gemeente en mijn ,,specialisme,, is armoede. Dat wil zeggen dat ik bij ons in het dorp achter de problemen wil komen van mensen die in de schuldhulpverlening zitten. En dat ik een stem probeer te zijn voor hun tegenover de wethouders. Het valt mij vaak op dat mensen die zelf niks te makken(zoals we dat hier zeggen) hebben, vaak nog zoveel voor anderen proberen te doen. En bij die mensen is vaak de sfeer gezelliger dan bij vrienden van mij die geld genoeg hebben!

    1. In mijn vorige woonplaats was ik hier heel druk mee, zo druk dat het me boven het hoofd groeide πŸ˜‰ Nu denk ik meer aan me zelf maar ik kan me nog wel storen aan mensen die net doen of 2 tientjes geen geld is πŸ˜‰ Voor mij is dat namelijk nog steeds een derde van mijn boodschappenbudget

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: