De vrouw die ik laat zien

De vrouw die ik laat zien

10996785_980575035287153_8399409768405332515_o

Vanmorgen zag ik dat ik gisteravond laat een prive bericht had gekregen op mijn facebook pagina van Bonsjes keuken avonturen. Natuurlijk bekijk ik dat bericht en beantwoord ik het. Het was een waarschijnlijk lief bedoeld bericht van iemand die ik persoonlijk niet ken. Een zin in haar berichtje triggerde mij om dit te schrijven, de zin is als volgt: Maar van dat pesten en alles, begin ik te begrijpen wie je bent. Mijn eerste gedachte is “huh!! maar wij kennen elkaar niet eens!! Wie denk jij wie ik ben?” Daarna besef ik dat wij een persoon in ons leven delen en dat ieder persoon zijn eigen waarheid over de ander heeft. Waarschijnlijk heeft ze een flink gekleurde waarheid over mij gehoord.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je eigenlijk niemand echt kent, alleen als die persoon jou toestaat om hem/haar te kennen. Dan nog ken je alleen wat jij in die persoon leest, en dat baseer je dan weer alleen op wat je zelf bent πŸ˜‰

Ik wil jullie een geheimpje verklappen…

Al jaren weeg ik bij elk persoon continu af welke Bonsje ik laat zien. Ik besef me nu pas dat ik daarmee een persoonlijke leugen heb geleefd. Ik zit veilig achter mijn muurtje mezelf te zijn en mensen denken dat ze me kennen. Want het is eng om mensen binnen te laten, mensen kunnen je kwetsen. De enige mensen waarvan ik denk dat ze mij echt kennen zijn mijn man, moeder en een enkele goede vriend.

Op mijn blog over mijn pestverleden kreeg ik heeeeeeel veel reacties. Mensen hadden dit niet verwacht, ze hebben het beeld dat ik altijd vrolijk ben. Ik ben zo stoer en zelfverzekerd, ik zou alles durven en sommigen zijn zelfs jaloers op mij….

In werkelijkheid zit de echte Bonsje altijd in onzekerheid. Wat vind die persoon van mij, waarom lacht zij zo naar mij, waarom raakt hij mij aan? Ik vul vast voor ze in dat ik lelijk ben, dat mijn kleren stom zijn en dat mijn haar ook vet achterlijk zit vandaag. Zo, dan kan het altijd meevallen πŸ˜‰

Op de foto hierboven zien jullie misschien een vrolijke zelfverzekerde vrouw, die gewoon haar toffe hoedje durft te dragen. Ik zie de onzekerheid in mijn ogen of ik die hoed, die ik zo leuk vind eigenlijk wel op moet zetten. Omdat ik weet dat ik er opmerkingen over ga krijgen en of ik dat wel aan kan… 2 verschillende vrouwen dus.

Als ik aan mijn exen zou vragen wie ik ben, komt de control freak naar voren. Een bitch noemde mijn ex- man mij…. blijkbaar heb ik dat aan hem laten zien…heb ik niet laten zien dat ik aan het overleven was in een situatie die me boven het hoofd groeide. Zelfs mijn lief noemde mij in ons prille begin ‘hard’. Ook dat was een overlevingsmodus , als ik afstand hou kan hij me niet kwetsen… De control freak, ja dat klopt! Go with the flow… dat kan ik niet, mezelf aan iemand overgeven? Overgave is zwakte.

Tegenwoordig leer ik dat kwetsbaarheid kracht is, maar mijn hele leven was kwetsbaarheid iets waar ik mee gepakt en gepest kon worden. Ik merk ook dat veel mensen moeite hebben met het feit dat ik mijn kwetsbaarheid toon. Ze vinden dat ik aandacht vraag en me aanstel. Wat ik eigenlijk wil is gewoon mezelf zijn. Ik wil gekend worden.

Daarom heb ik mijn masker afgezet, ben ik achter mijn muurtje vandaan gekropen. Jullie mogen weten dat ik bang en onzeker ben. Ik ben niet stoer en al helemaal niet zelfverzekerd! Nee, ik wil niet zielig gevonden worden, ik wil begrip! Ik wil dat mensen de impact van pesten leren zien en ik wil dat mensen mij kennen om wie ik ben. Ik wil meer begrip voor psychische problemen, zonder dat als zwakte te zien. Psychische klachten zijn net als elke ziekte, gewoon een ziekte. Elke ziekte is te behandelen, medicijnen nemen en hulp zoeken is niet zwak… het is kracht!

Ik zal moeten leren dat sommige mensen mij daarom niet zullen mogen, dat het okee is om niet met iedereen op te kunnen schieten. Dat ik mezelf belangrijker mag vinden dan de ander, dat ik dus ook eens ‘nee’ mag zeggen. Dat ik voor mezelf op mag komen en dat ik de kleding mag dragen die ik leuk vind, al vind iemand anders het tien keer niks πŸ˜‰

Daar ben ik dus allemaal mee bezig.

Mensen die mij denken te kennen, ik wil jullie vragen: Kijk eens opnieuw naar mij, nadat je dit hebt gelezen. Leer Bonsje kennen zonder vooroordeel, zonder mening die is gevormd door de mening van een ander. Leer ieder mens kennen door met hem/haar in gesprek te gaan en te luisteren naar wat die persoon je wil laten weten. Vul eens wat minder in voor de ander….

Mensen zijn zo kwetsbaar achter hun muurtje.

Bonsje

10 gedachten over “De vrouw die ik laat zien

  1. Amen!!!!! Een ongegrond (e) ( ver)oordeel (ing) is een gebrek aan inzicht bij degene die het oordeel velt.
    Ieder oprecht mens is een mooi mens, als ik jou zo lees ben je een prachtig oprecht mens.

    zou je graag leren kennen.

    Lin

  2. De vrouw die ik zie en inmiddels ook regelmatig heb gelezen/ gesproken is een mooi exemplaar. Ze mag er zijn in haar eigenheid. Prachtig artikel.❀️

  3. Prachtig geschreven!
    Je ziet er prachtig uit en ik kan je op dit moment alleen beoordelen op je uiterlijk, omdat ik je verder nog niet ken, maar helaas is dat wat veel mensen doen. Oordelen op het uiterlijk. Dat is hetzelfde als zeggen dat een boek slecht is door naar de kaft te kijken..

    Volgens mij ben je een hartstikke lieve en leuke vrouw en ben je super sterk!

    1. Dank je wel! Don’t judge the book by its cover πŸ˜‰ en ja, dat doen heel veel mensen. Ik vond jou blog ook zo mooi dat ik hem gedeeld heb op facebook πŸ™‚

  4. Bonsje, wat jij schrijft had mijn tekst kunnen zijn…

    Ik woon vanaf mijn 10e “veilig” in mijn eigen kasteeltje. Dikke muur er omheen, dan een diepe slotgracht en dan de rest van mijn koninkrijk.
    Bij hoge uitzondering gaat de ophaalbrug neer en mag “het volk” binnenkijken.

    Sommige mensen komen direct binnen en mogen blijven. Andere mensen, die te lang binnen zijn, kieper ik zo over de muur in de gracht.

    Dit heeft heel lang gewerkt, en het is zelfs nodig geweest om te overleven.
    Inmiddels ben ik er achter dat mijn eigengemaakte kooi alleen de buitenwereld op afstand kan houden. Alle angst en onzekerheid bleef namelijk binnen de muren.

    Met moeite heb ik nu ruimere openingstijden in mijn hoofdkwartier. Het is veel oefenen en hard werken, maar het lijkt te werken: ik ontdek steeds meer wie ikzelf ben.

    Dus… Bonsje, vooral doen wat voor jou goed voelt!

    Btw: ik vind het een kek hoedje ?

    1. gek he, die dikke muren πŸ˜‰ je komt er niet zomaar uit om de wereld te kunnen verkennen….Ik vind je een tof en bijzonder mens en ik vind het fijn dat ik door een raampje mag gluren πŸ™‚

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: